دعاهای عاقبت به خیری فرزندان در قنوت نماز
دعاهایی زیادی در مورد هدایت و عاقبت بخیری فرزندان وجود دارد، اما میتوان از ادعیه قرآنی در این مورد استفاده کرد که در این مطلب آسمونی به چند نمونه اشاره میشود :
1- «رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّیَّاتِنا قُرَّهَ أَعْیُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقینَ إِماما»؛
پروردگارا! همسران و فرزندانمان مایه روشنى چشم ما قرار ده، و ما را براى پرهیزگاران پیشوا گردان.
2- «رَبِّ هَبْ لی مِنْ لَدُنْکَ ذُرِّیَّهً طَیِّبَهً إِنَّکَ سَمیعُ الدُّعاء»؛
خداوندا از طرف خود، فرزند پاکیزهاى به من عطا فرما که تو درخواست را مىشنوى.
3- «رَبِّ اجْعَلْنی مُقیمَ الصَّلاهِ وَ مِنْ ذُرِّیَّتی رَبَّنا وَ تَقَبَّلْ دُعاء»؛
اى پروردگار من، مرا و فرزندان مرا برپاىدارندگان نماز گردان. اى پروردگار ما، دعاى مرا بپذیر.
4- «رَبِّ أَوْزِعْنی أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَ عَلى والِدَیَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صالِحاً تَرْضاهُ وَ أَصْلِحْ لی فی ذُرِّیَّتی إِنِّی تُبْتُ إِلَیْکَ وَ إِنِّی مِنَ الْمُسْلِمین»؛
اى پروردگار من، به من بیاموز تا شکر نعمتى که بر من و بر پدر و مادرم ارزانى داشتهاى به جاى آرم. کارى شایسته کنم که تو از آن خشنود شوى و فرزندانم را براى من صالح گردان. من به تو بازگشتم و از تسلیم شدگانم.
5- «رَبَّنا وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِنا أُمَّهً مُسْلِمَهً لَکَ وَ أَرِنا مَناسِکَنا وَ تُبْ عَلَیْنا إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحیم»؛
پروردگارا، ما را تسلیم (فرمان) خود قرار ده، و از فرزندان ما نیز امتى تسلیم خود (پدید آر) و اعمال عبادى ما را (از حج و قربانىها و جاهاى قربانى) به ما نشان ده و بر ما عطف توجه کن، که تویى که بسیار عطوف و توبهپذیر و مهربانى.
بهترین ذکر هنگام غذا خوردن چیست ؟
رهنمودهای اسلام در مورد خوردن تنها سلامت جسم را تضمین نمی کند بلکه تضمین کننده سلامت هم جسم و هم جان است.
از آنجا که عقل و علم، بر همه رازهای آفرینش احاطه ندارند، چه بسا حکمت برخی از رهنمودهای اسلام برای دانش امروز، مجهول باشد ولی بی تردید این به معنای بی دلیل بودن آن رهنمودها نیست، چنان که فلسفه شماری از احکام اسلام، در گذشته مجهول بود و امروزه علم به راز آنها پی برده است.
در منابع روایی برای خوردن و آشامیدن، آدابی از سوی پیشوایان دین ذکر شده است که ناظر به شروع غذا با نام خدا و پایان غذا با حمد اوست.
روایات در این زمینه چنین میگویند:
1- امام موسای کاظم(علیه السلام) میگوید :
پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) به امام علی(علیه السلام) سفارش نمود: یا علی هنگامی که شروع به خوردن غذا نمودی، بسم اللّه بگو، و هنگام پایان غذا بگو الحمد لله؛ چرا که دو فرشته نگهبانت از تو جدا نمیشوند تا حسنات را برایت بنویسند، مگر اینکه خودت آنها را از خویشتن جدا کنی.
2- امام صادق(علیه السلام) میفرماید:
هنگامی که سفره پهن شد، بگو بسم اللّه و هنگام آغاز و پایان غذا نیز بسم الله بگو و هنگامی که سفره جمع شد بگو الحمد لله.
اهمیت یاد خدا هنگام غذا خوردن
امام علی (علیه السلام):
به هنگام غذا خوردن خدای را یاد کنید و از بیهوده گویی اجتناب کنید، زیرا که طعام نعمت و رزقی از خداوند است و بر شماست که در آن خدای را یاد کرده و شکر گویید. (فروع کافی، جلد 6، صفحه 296)
امام علی (علیه السلام) در سفارش های خود به کمیل:
به گاه غذا خوردن از آن کسی نام ببر که با وجود نام او، دیگر هیچ دردی زیان نمی رساند و نامش، شفای همه بیماری ها و ناتن درستی هاست.(بحارالانوار، جلد 66، صفحه 425، حدیث 41)
امام علی(علیه السلام):
هر کس خواست غذا بخورد، نام خدا را بر زبان آورد، خوب غذا را بجود و در حالی از غذا خوردن دست بکشد که هنوز میل به خوردن دارد و به آن احساس نیاز می کند.
امام علی (علیه السلام):
هر کس که می خواهد غذایی او را آزار ندهد، تا گرسنه نشده، چیزی نخورد و آن گاه هم که خواست بخورد، بگوید:
“بسم الله و بالله” (طب الائمه لابنی بسطام، صفحه 60 )
3- راوی میگوید هنگامی که غذا برای ما آورده شد، شنیدم که امام کاظم(علیه السلام) میفرمود:
ستایش خدایی را که برای هر چیزی مقرراتی قرار داد.
به امام گفتم: این غذا هنگامی که آماده و خورده میشود چه مقرراتی دارد؟
امام فرمود: مقرراتش این است که هنگام پهنشدن سفره با نام خدا شروع کنید و زمان جمعشدن سفره او را حمد و سپاس گویید.
4- امام صادق(علیه السلام) فرمود:
هنگامی که غذا خوردی یا شربتی نوشیدی، بگو الحمد لله.
5- در روایتی دیگر از امام صادق آمده است:
خوردن و نوشیدن را با یاد و نام خدا آغاز کن و بعد از پایانش بگو: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی یُطْعِمُ وَ لا یُطْعَمُ» ستایش پروردگاری را سزاست که غذا را در اختیار بندگانش قرار داد، اما هیچ کس به او طعامی تقدیم نخواهد کرد.
6- و نیز حضرتشان میفرماید:
هنگامی که سفره را در برابر امام سجاد(علیه السلام) مینهادند میگفت:
«اللَّهُمَّ هَذَا مِنْ مَنِّکَ وَ فَضْلِکَ وَ عَطَایَاکَ فَبَارِکْ لَنَا فِیهِ وَ سَوِّغْنَاهُ وَ ارْزُقْنَا خَلَفاً إِذَا أَکَلْنَاهُ وَ رُبَّ مُحْتَاجٍ إِلَیْهِ رَزَقْتَ وَ أَحْسَنْت اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا لَکَ مِنَ الشَّاکِرِینَ» بار خدایا این از منت و فضل و بخشش توست! آن را برای ما پربرکت و گوارا کن و عوضش را به ما ده و چه بسا نیازمندانی که به آنان روزی دادی و احسان کردی. بار خدایا! ما را از شکرگزاران قرار ده! و هنگامی که سفره را برمیداشتند میفرمود: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی حَمَلَنَا فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقَنَا مِنَ الطَّیِّبَاتِ وَ فَضَّلَنَا عَلَى کَثِیرٍ مِنْ خَلْقِهِ (أَوْ مِمَّنْ خَلَقَ) تَفْضِیلًا»
سپاس خدایی را سزاست که ما را در بیابان و دریا گردش داد و از پاکیزهها به ما روزى داد و بر بسیارى از آفریدگانش(یا آنچه آفریده) برترى داد.
7- امام صادق(علیه السلام) از امام علی(علیه السلام) نقل میکند؛
هنگام خوردن غذا تا میتوانید خدا را یاد کنید و صدای ناهنجار در نیاورید؛ چرا که طعام، نعمت خدا و بخشی از روزی او است که شکر و سپاسش بر شما واجب است.
8- امام صادق از پدر بزرگوارش از حضرت علی(علیه السلام) نقل میکند؛
کسی که هنگام خوردن غذا خدا را یاد کند، هیچگاه از آن غذا مورد سۆال قرار نمیگیرد.
9- یا در روایتی دیگر آمده است:
هر فردی که غذایی بخورد و بعد از آن بگوید: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَطْعَمَنِی هَذَا مِنْ رِزْقِهِ مِنْ غَیْرِ حَوْلٍ مِنِّی وَ قُوَّهٍ»
سپاس خدایی را که از روزی خویش این غذا را خوراکم کرد بدون آنکه من (مستقلّاً) توانایی این کار را داشته باشم، گناهان گذشتهاش بخشوده خواهد شد.
آنچه از مجموع روایات به دست میآید آن است که دست کم هنگام آغاز خوردن و نوشیدن باید «بسم اللّه» و هنگام پایان آن «الحمد لله» گفت.
گفتنی است یاد خدا و سپاس از نعمتهایش به هر زبانی که باشد کفایت میکند و گفتن عبارت عربی موضوعیت ندارد.
دعایی جهت تقویت حافظه
در این بخش آسمونی دعایی جهت تقویت حافظه برای شما قرارداده ایم .این دعا برای افزایش یادگیری و تقویت هوش و بخاطر سپردن و نگهداری درس و بحث در حافظه ، بسیار موثر است. بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان اَللَّهُمَّ اِنَّهُ لَمْ یُمْسِ اَحَدٌ مِنْ خَلْقِکَ اَنْتَ اِلَیْهِ اَحْسَنُ صَنیعاً خدایا براستى کسى نیست از خلق تو که شام کرده باشد و رفتار تو با او بهتر وَ لا لَهُ اَدْوَمُ کَرامَهً وَ لا عَلَیْهِ اَبْیَنُ فَضْلاً وَ لا بِهِ اَشَدُّ تَرَفُّقاً و بزرگوارى تو نسبت به او پایندهتر و فضل تو بر او آشکارتر و مدارا کردن تو با او وَ لا عَلَیْهِ اَشَدُّ حِیاطَهً وَ لا عَلَیْهِ اَشَدُّ تَعَطُّفاً مِنْکَ عَلَىَّ وَ اِنْ کانَ جَمیعُ زیادتر و نگهدارى تو بر او محکمتر و مِهر تو بر او سختتر از من باشد و اگر چه همه الْمَخْلُوقینَ یُعَدِّ دُونَ مِنْ ذلِکَ مِثْلَ تَعْدیدى فَاشْهَدْ یا کافِىَ الشَّهادَهِ بِاَنّى مخلوقاتت برشمردند نعمتهاى تو را بر خود مانند شمردن من پس گواه باش اى که گواه بودن تو کافى است که من تو را اُشْهِدُکَ بِنِیَّهِ صِدْقٍ بِاَنَّ لَکَ الْفَضْلَ وَ الطَّوْلَ فى اِنْعامِکَ عَلَىَّ مَعَ قِلَّهِ شُکْرى گواه گیرم با نیتى صادقانه به اینکه تو را است برترى و داد و دهش در نعمت بخشیت بر من با سپاسگزارى اندک من لَکَ فیها یا فاعِلَ کُلِّ اِرادَهٍ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ طَوِّقْنى اَماناً مِنْ حُلُولِ براى تو در آنها اى بوجود آرنده هر اراده درود فرست بر محمّد وآلش و بینداز در گردنم اماننامهاى از آمدن السَّخَطِ لِقِلَّهِ الشُّکْرِ وَ اَوْجِبْ لى زیادَهً مِنْ اِتْمامِ النِّعْمَهِ بِسَعَهِ الْمَغْفِرَهِ خشمت براى کمى سپاسگزاریم و مقرر کن برایم بیش از پیش کامل کردن نعمت را به فراخى آمرزشت اَمْطِرْنى خَیْرَکَ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ لاتُقایِسْنى بِسُوءِ سَریرَتى و ببار بر من باران خوبى و خیر خود را و درود فرست بر محمّد و آلش و نسنج مرا به بدى باطنم وَامْتَحِنْ قَلْبى لِرِضاکَ وَ اجْعَلْ ما تَقَرَّبْتُ بِهِ اِلَیْکَ فى دینِکَ لَکَ خالِصاً وَ لا و آزمایش کن دلم را براى خوشنودیت و بگردان آنچه را در دین تو بدان تقرب بدرگاهت جویم خالص و چنان کن که آن به تَجْعَلْهُ لِلُزُومِ شُبْهَهٍ اَوْ فَخْرٍ اَوْ رِیاءٍ یا کَریمُ خاطر ملازمت شبهه یا به خود بالیدن یا خودنمایى نباشد اى کریم
نظرات شما عزیزان:
برچسب ها :